الأدب
من ديوان الشاعرإبراهيم رضوان ' عن الشخص الآخر '
* هو انت مين ؟*
قالهالى..بعدين اختفى
رديت..**انا..ويا اللى جاعوا..
ويا لابسين الحفا
ويا اللى عاشوا العمر كله.. ع السفا
ويا اللى باحث لسه عن نضاره..
أو نقطة شفا
ويا اللى مش طايلين دفا **
فاللى..* يا غاوى الفقر..
روح قابل ساويرس..
هى دى الدنيا اللى فيها العز..و الكافيار..
دى تبقى الدنيا جنبه..منصفه
سيبك بقى م الشحتفه *
انا قلت.. **فى زمن الجفا..
كل اللى طالبه لقمه..
بعد اللقمه..لازم اقول..كفا
يكفينى اغوص..مش فى الفلوس..
فى المعرفه **
قاللى.. * الحياه..محتاجه ألف و ألف حاجه..
بالدولار ..متكلفه *
أنا قلت.. **يكفينى حروف متكثفه
و سطور كتير متشرفه..
بحروفى..فى زمن التسكع..
و البهاق.. و الحنتفه **
قاللى.. *أجيبلك إيه يا شاعر ؟ *
قلت له.. **عندى طبق..على قدى..
مش محتاج حلل..ولا..مغرفه **